Bir kara sevda vardı ortada
zamanla yokolacağı sanılan
Ve yıllar sonra güzel anlatımla
Bana geri döneceği başkalarından hesaplanılmayan

Nasıl göründüğün herdayim önemlidir sözlü özde
Bu böyledir hep dıştan bakan gözde
O yüzden’de kendini sev bu sahte yeryüzünde
Yoksa unuturlar seni en köşedeki sandık üstünde

Hazinenin değeri yokolur bakıpta görmeyende
Kıymet bilmez istesende istemesende
İçindeki sesle haykırırsın elbet geri dön çığılıkların bak şimdi üst üste,
ama bunu ısrarla anlamaz görmekistemeyende

Sözler zamanında dıştakilerle’de aynı olsa keşke
dile gelse yürek ile bir kalemde
Doğru şiiveli sözlerim ifade ediyor samimiyetle bozukluğu,
ama keşke ayakkabılarını dışarıda unutsan
Girerken temiz gönül mahremime

Çünkü sevdam hep senliydi, kalbim hala seni seviyor
Bu ne olduğu bilinmeyen
nekadar süresi olduğu bilinmeyen
Sahte yeryüzünde

Senli rüyalarımın fotoğraflarını çekebilseydim keşke
Senli hatıralar ömürlü olsaydı keşke
Şimdi burada solumda olsaydın keşke
Ve ben şu an yazımla ifade etmek zorunda kalmasaydım tüm bu keşkeleri keşke