KENDİMİZE SUSARAKTarih köprüsünden geçtim Akşam karanlığında ve yalnız Sesler geliyordu uzaklardan Tanıdık biliyorum Koştum durmadan Tütün kokan ovalarda koşar gibi Çocuklar vardı yüzü gülen Hepsi şimdi şarkısız Bekler kapımda asık suratlı gurbet Senelerdir mazeret sunarak Kayboldum uzun bir filmin senaryosunda Ve hep kendime susarak Fotoğraflar belirir hatıra duvarında Kimi kıştan kimi yazdan Zor soruların cevabı Hayatın rengi saçlarımda Topladım yılları asrın meydanında Gördüm sızıları besleyen ne varsa Ağlamak mümkün Her yerde her yaşta Yaşamak bu kadarsa 26 Ekim 2019 / Yalvaç |