Nefes AldıkçaHer tencerede aş, yapılır hesap İçinde kaynar aynı haram-sevap Kaynadıkça nar, kalbi yorar edep Nefes aldıkça, öksürtür buğusu! Dilde tatlanır besmele sürmeden Göz doyumsuzdur gerçeği görmeden “Ye babam, ye!” der nefsi de durmadan Nefes aldıkça, cezbeder büyüsü! Günah yükünce tencere kararır Yemek tadıysa artık bilmez ayar Hurdaya çıkar atmaktır son karar Nefes aldıkça, zehirler durusu! Kalp tövbe eder, değişir tencere Yedikçe büyür yine şer cendere Huzur bulmaz kalp kanda aynı dere Nefes aldıkça, ağrır içse suyu! Ye, ne varsa ye! Şer sanar hediye Alışkanlık yar, hakkım der habire Kadercilik yar atlatsa badire Nefes aldıkça, tükenmez uykusu! Tencere konak olur israf pişer Deşer yok yeli fakir çölü eşer Tenden çıkar can zalim olur beşer Nefes aldıkça, gözden gitmez pusu! Kapat kapağı kaynatma ne olur Tencereyi at, midene ot doldur Pişen değişir, yeme nara yoldur Nefes aldıkça, kalp tanısın Hu’yu! |
İlhamın bol,Kalemin Kavi olsun.
Sevgiler.
Saygılar.
Selâmlar.