Hayallerim ıslaktı benim,
Sonbahar yaprakları gibi kurumazdı.
Kısa sarkılar söylerdim aynanın karsısında.
Kendim yazıp bir platoniğe bağlayıp,
Kendimi dinlerdim.
Kendi hikayemi bestelerdim çalgısız.
Alkışlar duyardım şarkıma eşlik eden fısıltılar.
Ben gecelerin taçsız kralıydım
Gece yarısı,
Bi kaç eski aşığın uğramasını,
Aşka uyandırmasını bekler,
Sabah olmasın diye dua ederdim.
Gece tüm ahengiyle eşlik ederdi şarkılarıma
Dolunay eşlik ederdi sevişmelerime.
Melekler dolanmazdı ortalıklarda,
Sadece içi yıllanmış şarap vardı masada.

Kendim oldum terkettiklerimi hep gecelere koydum.
Maziye dalardım geceleri
Eski aşklarımla örterdim yalnızlığımı.
Kimi tam kaplardı kimi açıkta bırakırdı,
Çıplak bedenimi.
Sırayla aşka uyandırırlardı beni,
Hepsi birer yalnızlık çiçeği.
Biz bir aşkın gölgesinde bazen,
3 terkedilmiş aşık sevişirdik,
Birbirlerini tanımasalarda beni tanırlardı,
Hepsi masalların ortasında terkedilmiş,
Kalpleri parçalanmış aynalara gizlenmiş.

Gece solarken,
Aynamda gecenin izleri
Yatağımda solgun yalnızlık çiçekleri.
Şarkım bitmek üzere
Penceremdeki siyah perdenin rengi,
İstemesemde ışık saçıyor
Ve ben bundan nefret ediyorum.
Sabah oluyor,
Aşklarım günah bahçemdeki hayalimle,
Bense antideprasan terapisinde
uyuyakalıyorum,
Şarkı söylediğim aynanın köşesinde.
Ben gecelerin taçsız kralıydım.

............. By Venüsten _Sevgilerle...........