Savaş bu
kayıkçı kavgası değil
Muhabbeti kolaydır
cephelerin siperlerin...

Oturduğun yerde
bırak cengaverliği,
ucuz kahramanlığı
Ses verme
sus kes sesini
dinle...

Amansız ölüm makinalarını
ses hızını aşmış tayyareleri
alev topu mermileri
füzeleri düşün..

Düşün
yirmi yaşında ki fidanların
titreyen yüreğini
ana özlemini...

Mahalle kahvesinde
evinde güvendesin
TV dizisinden
Gaza gelme
Coşup taşma
çığırtkanlık yapma
düşün evladı cephede olan
anayı babayı,
kardeşi düşün...

Savaş ve ölüm kokusu
sarmış ise geceyi...
Savaş yoksulları
çocukları
Anaları vurur
zengin bir yolunu bulur
derdi rahmetli dedem...

Sanma ki bunları
Korktuğumdan yazdım
Yirmi yaşında ki askerimin
Özlem kokulu nefesinden
Yüreği pır pır eden
Kalbi heyecandan boğazında atan
Mehmet’in cesaretinden ötürü yazdım.

Necip Kahraman