Övünmeyiniz! Hem topraktan yaratılmış, hem de toprağa dönünce kendisini kurtların böceklerin yiyeceği insanın övünmesi neye yarar. HZ. EBUBEKİR
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ÖZLEM
sefa yılmaz
0,0 / 0 kişi ·1 beğenme · 1 yorum · 1019 okunma
ÖZLEM
özledim
önce bizi yalnızlığa terkeden kaybedilmiş sevgilileri ellerinde acını derin izleri yüreği hudutları henüz çizilmemiş bir coğrafya kadar geniş buğulu sesi yalnız ve sessiz gecelerimin konuğu anamı özledim... özledim ana herkes uykudayken güneşin doğuşunu seyretmeyi yeni doğumlar bekleyen o sancılıgünleri penceremin kenarında ki asmalara su vermeyi yusufçuk kuşumun o buğulu nağmelerini o maharetli ellerinle yaptığın keteleri çörekleri hepsini özledim anne. kavgaları özledim anlamsızca da olsa kırgınlıkları özledim ’anlam’ı farkettiren anlamsızlıkları özledim ana şimdi senin yüreğin tıpış tıpış biliyorum ben burada hasretekiyorum düşler kuruyorum geçmişle ilintili geleceğe ilişkin ve bekliyorum sessizce .... |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ÖZLEM şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
askın_kelepcesi
25 Haziran 2008 Çarşamba 10:31:21
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 25.6.2008 08:28:06
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1019
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
özledim
önce bizi yalnızlığa terkeden
kaybedilmiş sevgilileri
ellerinde acını derin izleri
yüreği hudutları henüz çizilmemiş bir coğrafya kadar geniş
buğulu sesi yalnız ve sessiz gecelerimin konuğu
anamı özledim...
özledim ana
herkes uykudayken
güneşin doğuşunu seyretmeyi
yeni doğumlar bekleyen o sancılıgünleri
penceremin kenarında ki asmalara su vermeyi
yusufçuk kuşumun o buğulu nağmelerini
o maharetli ellerinle yaptığın keteleri çörekleri
hepsini özledim anne.
kavgaları özledim
anlamsızca da olsa kırgınlıkları özledim
’anlam’ı farkettiren anlamsızlıkları özledim
ana şimdi senin yüreğin tıpış tıpış biliyorum
ben burada hasretekiyorum
düşler kuruyorum
geçmişle ilintili
geleceğe ilişkin
ve
bekliyorum sessizce ....
yüreğinize saglık...