köpük
Vahlanıyoruz! Sonradan,
Keşkelerimiz oluyor ! Ve yanında bir takım soru işaretleri. Deger yargılarımız çok acımasız Özellikle! Kıymet derecemiz vasatı aşamıyor.. Yaşadıgı süre dahilince degilde, Öldükten sonra hatırlar gibi oluyoruz. En başta sevdiklerimizi. Aslında! Kaybediyoruz . kaybettiriyor! Ömrümüze musallat olan zaman bize herşeyi..bilhassa gülmeyi..aglamayı tabi Kimse,kimse için bir ihtimal degil üstelik! Hatırlatma mevzusu güç bir olasılı nede olsa.. İyi yada kötü geçmişin törpüledigi ömrü. Anlamsız , mukayeseler var! Bu belirgin Bir tolerans hayatın bize sundugu Ve anlaşılması zor! Sorunlar bazen boyumuzun bile ölçüsünün aştıgı.. Rant bu ; ruhun zemini şimdiden hazırladıgı.. |
Zaman dediğin ömrümüzü çalan değil mi?
Harikaydı.
Selam, sevgi ve saygılarımla