Belki de özlemimdi satırlar
Bir avuç zamir birikti ellerimde
Senden göç olan ve narindi ellerinde Bir matem bizleri şahittir yalnızlığa Ve gökler hiçbir zaman ağlamazdı Kulların sesleri kesilene kadar Ağlaksı sokaklari Ağlayan caddelerle bağlayan uçurum kenarlı Ve ölum hiç bu kadar kutsal olmadı Gözlerin gözlerine degdiginde Bir belki doğdu ellerime Belki de özlemimdi satırlar |