Ey Yalan DünyaÖLÜM - 2 Ey yalan dünya! Daha dün kucaktaydım. Bu gün düştü, Kollarım yanıma. Ne sen beni, Ne de ben seni, anladım. Ne zaman geldi, geçti. Ana kucağı, Okul çağı, Asker ocağı, Anlamadan yaşayıp, yaşlandım. Ne yedim, Ne içtim. Ne zaman, Sevdim, sevildim. Aşık oldum. Ne zaman Baba oldum da Saçlarıma düştü ak. Ne zaman, Gün doğdu. Akşam oldu da Ben sevdiklerimden, Ayrı düştüm. Hani nerde kaldı, Umutlarım. Yaşanmamış yıllarım. Hani nerde kaldı. Bu gün, Geride kalanlara, El sallayacak, kollarım. 31.01.2006/ 27.01.2019 Cahit KARAÇ Şair, Düşünür ve Yazar |