İçimde anlatılmaz bir hüzün,  gecemde sen
Bir çocuk ağlaması rüyamın en bitmesin yerinde
Kulaklarımı inleten karyola gıcırtısı
Sonrası Gün ağarmış,
Işığın endeskopi hortumu gibi hücrelerime saldırması.
Bedenimin sessizce ayaklanması.

Uzaklık yetmedi benim kaçmalarıma
Rüyalarımda gizlenemedim
Ben insanları hiç sevmedim ki,
Hep bir gök gürültüsü gibi saldırıp,
Şimşekleri çaktırdılar üzerime,
Bir bardak suda bulmak isterken huzuru
Bardaktan boşalırcasına yağmurun altında susuz beklettiler 
Seller içinde sürüklenirken bir nefes bile vermediler
Bir damla gözyaşı için bir ömür ağlattılar
Yine küsmedim hayata
Rüzgarsız denizde sürüklenirken
Yelkenlerimi nefesimle doldurmayı denedim
Keşke gün mutsuzken  bir saat, mutluyken bir
ömür gibi gelse insana

Ben hiç mutlu olmadım ki,
Hiç Yalnız kalamadım, kendim olamadım ki
Hamamböcekleri gibi çoğaldılar
Etrafımı sardılar Ürediler türediler
Kimmi onlar en yakımdakiler duygularım

Ben onu hiç sevmedim ki
Gölgesine sarılırken güneş kaybolacak diye Çektirdiği acıyı sevdim
Elini uzatıp beni uçurumun kenarına bırakmasını
Bir kartalın beni alıp uçurmasını
Yağmur damlalarının her biriyle aşk gölüne süzülmeyi sevdim
Uçurtmamın ipini elinde tutanı değil kanatları olanını sevdim
Duygusal çöküntümde üzerimi saçlarının telleriyle örteni sevdim

Yıllar birer birer birer ok gibi saplanırken göz bebeklerime
Kitapların yorgun gözlerimden uzaklaşmaları gibi
Ben hiç yakını göremedim ki yanımdakileri hiç sevemedim ki
Sahte sevgilerin tutulmayan sözlerin verdiği acıya katlanmayı sevdim
Ne zaman öleceğimi bilmeden kefen parası biriktirmeyi
ölmeden kendimi satırlarıma lokma tatlısı gibi dökmeyi sevdim

İçiyorsam dünyanın dönüşünü durduramıyorsam benim suçum değil ki
Rüzgara dur yağmura yağma desem mevsimler ağlamaz mı
Ben hep teslim olmayı seçtim
Güzeller ordusu parçalayıp paylaşırken bedenimi
Sessiz kalmayı seçtim
Deliler gibi seni seviyor ve özlüyorken bile sensiz kalmayı seçtim.

.................... By Venüsten_Sevgilerle............