Bir hatırla ne olursun
Bir hatırla ne olursun
Geçmişin tılsımlı güzelliği vardı ya içimizde Güneş yargıladı bizi Toprak ovaladı tenimizi Kalanlar avuntu kaynağımız Batdıkça gemilerimiz Bizi izledi ay Birkaç hatıra kaldı tertemiz.... Oysa ömür dediğin Bir gün batımı Heceleri ihtişamı Unutturamadı gamı Çok dayandı kalbimiz Düşünün son kere Kaç kere mutlu olduk şu dünyada Ahkam kestik Yalan doldurduk bohcaya Gül dikerdik ya bahçeye Fidan dikerdik Koklamadan Gölgesinde oturmadan Çıka geldi yalnızlık Boyun egmelerle Günü saydı teskere Hiç bir gün tersine dönmedi zemberek Adına ihtiyarlık dediler Boşaldıkça terek. |