Neşeliyim ben neşeli!..
Ben bu aşka düşeli,
Neşeliyim ben neşeli!..
Ben sevdana düşeli!..

Bendeki boşa kedermiş,
Aramadan nasıl gelmiş,
Yalnızlık bak tükenmiş,
Neşeliyim ben neşeli!..

Sendeki aşk ne güzelmiş,
Dağlar ardından gelmiş,
Dünya eğrileri düzelmiş,
Neşeliyim ben neşeli!..

Gün, güne dolanırken,
Yerde-gökte aranırken,
Demeyin sakın erken,
Neşeliyim ben neşeli!..

Madem sevgiye açtım,
Neden yalnız dolaştım,
Daha dün tek kulaçtım,
Neşeliyim ben neşeli!..

Geldim aşkın yaylasına,
Günüm doğdu sılasına,
Şükür doğuran anasına,
Neşeliyim ben neşeli!..

Desem ki aşk boşluktur,
Demeyin nahoşluktur,
Yaşanmamış hoşluktur,
Neşeliyim ben neşeli!..

Türküler bile karışıyor,
Ozanlarsa hep yarışıyor,
Aşkları çözüp dolaşıyor,
Neşeliyim ben neşeli!..

İlk adımla, başlar işte,
Huzur aran bu gidişte,
Belki derler bak enişte,
Neşeliyim ben neşeli!..

Devrilmişler var arada,
Erenlerde var murada,
Bende şimdi bak sırada,
Neşeliyim ben neşeli!..




Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.