0
Yorum
5
Beğeni
4,7
Puan
941
Okunma
Harabe ve dört tarafı nem, dört tarafı pisliklerle çevrili,
Deprem mağduru sakat bir evin balkonundaydım.
Burası sabaha karşı,
Karşına alabileceğin ne varsa
Düşünebileceğin bir yermiş gibi yaratılmıştı sanki.
Ambiyans, ne kadar new yorkta bir caddeyi andırmasa da,
Varoş imzasıyla dolu olan bütün yerler bana göre daha içtendi. Kafam trilyon olsaydı eğer, duvarlara neler neler yazardım. Ki Odaya sinmiş şizofren düşüncelerimin kokusuyla,
Başı dünyayla aynı orantıda dönebiliyordu insanın.
Ama iyi ki de vücudumu alkole sürmemiştim.
Çünkü ağzım 66 model chevrolet gibi eskidir.
Pistonları kadar hızlı çalışamasam da
Ağzımdan hala kulağa hoş gelen küfürler çıkabiliyor.
Dedemden kalma bu alışkanlık işte ... m.sumer
5.0
67% (2)
4.0
33% (1)
