PESPAYE ŞEHİR
Soysuz ikametlerde bulunuyor gönüller
Sakin ayrılıklar kayboluyor kavşaklarda Ertelemeler ve sayısız endişeler Baş gösteriyor son kaldırımlarda Hüzün yine yalnızlığa bürünüyor yineler Nerden baksan şaşırmış bir şehir vagonda Hızlı mı hızlı ilerliyor gündüzler Söndü mü ışık saçmıyor kuleden Siması bulanmış rotası kayıp iç çekişler Kör bir düğüm melül bir yüz seyiriyor uzaktan Ucube hayatlar tekinsiz direnişler Beş para etmez kahinleşmiş yapılarda Ve pespaye bir şehir Aldatılmış insanlık dolu o kapı ardlar Fatma SELÇUK |
o şehirler ki kalabalığında sessiz ve kimsesizlerdir aslında
yani Fatma kardeş..
diyeceğim pespaye olmayan şehirler değil şiirlerdir
gözler nasıl ki kalbin aynasıysa şiirlerde kalem yüklü içimizin pusulasıdır...