Nefes, Nefese...
Kekikten ve kurumuş ağaçtan
Yanık buğdaylara konar tarla kuşu Kanat sesleri duyulur gecede Yamaçların hışırtısından gelen uyku Hep daha yukarı süzülür Dallarını savuran karemel ağacım Sualsiz bağrına basacak mı toprağım. - Her an açıktır yavru kuşların gagası Kavrulan çığlık için unutulan gülüş Ve topal karınca geri durmaz ötekilerden Nefes, nefese, bir telaşla engebeli patikası Görev bilinci doğuştan aşılanmış Geleceğe yön verme tutkusu Koyaklarında huzurlu. - Ve şimdi gece kopkoyu düşüyor Nefesimi duyuyorum -düşüncelerimde Gönül verdiğiğim olgular bir, bir, geçiyor Çıngırak seslerini duyuyorum sığınağımda İşte gece bütün ışıklarıni söndürüyor Ve yine yoksulun duasıyla bitiyor gece. - Doğuyorum yine eski yaralardan Bütün ayrıntılar çizik atıyor Kimsenin buluşmadığı kimsenin eli Kimliğini arayan tezatlar içinde Bilenirken tüm kılıçlar. - Nefretin kuyusunu kapatıyorum Yeniden tohumlar sacarak Ve zamanla yasemin bir düşün peşine Altın sarısı yapraklar döküldüğünde - Mustafa Yaman 10 EYLÜL 2019 |
Doğuyorum yine eski yaralardan
Bütün ayrıntılar çizik atıyor
Kimsenin buluşmadığı kimsenin eli
Kimliğini arayan tezatlar içinde
Bilenirken tüm kılıçlar.
-
Nefretin kuyusunu kapatıyorum
Yeniden tohumlar sacarak
Ve zamanla yasemin bir düşün peşine
Altın sarısı yapraklar döküldüğünde
Güzel bir şiir okudum. Şair arkadaşımı KUTLUYORUM...