Uzayan zamanlar,
Uzayan zamanlar,
Kelimeleri kayıp bulmacalar, Tarifi zor,şimdi kavramların, Kaybolunca anlamlar. Yüreğim,saklı bir yalnızlığın,simgesi, İmgelerini kaybettiğim,bir yaşamın. Duyumsadığım,sadece aşk, Ve,aşkın sevgisi. Parçalanmış duygular, Göz yaşlarımda saklıyor,sanki umutları, Ağlamayı isteyen,yıllarımın, Ruhuma isyanları,oluyor,kahreden benliğimi. Hüzünlerimi savururken,rüzgara, Hiç unutamadığım bir melodi, Eşlik ediyor,göz yaşlarıma, Ağlamak,acı veriyor,çaresizliğime. Aşklarda göç ediyor,şimdi, Hayatın yaşanılmayan ruhuna doğru, Bir bilinmezliğe kanayan,çareler, Ve aşkın,mutluluğu arayışları. Adım,adım,sessizce yaklaşıyor,çıkmazlar, Koyu gölgesinde,gecenin, Sana doğru açan,bahar çiçeklerinin, İlk ışıklarını beklerken. Zaman, Sana olan aşkı çalıyor,gözlerimden, Gün,özleme dönüşüyor, Ve,özlüyor,seni. Beklemek,insanı yorar, Aşkı beklemek,umutlandırır, İnan,tüm benliğimde yaşıyorum, Umudun yorgunluğunu. |
"Beklemek insanı yorar,
Aşkı beklemek ,umutlandırır..."
Bekleyiş ,umududa sesleniştir...umut, bekleyişi çağırır.
Bence aşk,işte bu "kısırdöngüdür..." Aynı ortak payda da buluşturdu güzel şiiriniz, bizi...tebrikler.