VAVEYLÂ KOPARMAKBir vaveylâ koparmışım Gün ışığına açar açmaz gözlerimi Yaşanmamış hayatların Uzun ve doyumsuz çığlığıydı belki. Ölümsüzlüğü imdada çağırırken. Doğan güneşten kaçtım saklanmadan Batan güneşi kovaladım sabaha karşı. Uçmak gibiydi biterken haykırışım Varmak için değildi gayretim Durmaktı hedefim yolculugu tamamlamadan. Yolculuğun yolundaymışım aslında. Zamanın kanatlarına konmuş ömrüm Geçiyor bir penceresiz koridordan. Feryadımın kara dehlizleri kelimeler Alti kilit üstü kilit koca bir kapıyı Açmaya çalışıyorum bakışlarımla. Gücüm tükenirken neydi kazandığım? Son bir adım işte! Son bir adım atmaya cesaret edemediğim. 10-09-2019 Uğur UKUT |
Şiiriniz çok güzel ve akıcıydı…
Kutluyorum...
............................................... Saygı ve selamlar..