Seni tanımaz, bu sevdiğim gerçek, tüketir beni,
Aşkın pazarında, tıpkı göğe uzanan merdiven,
Kalbe sıkılan kurşun, zihnimde, düşüncemde,
Şu bendeki ben var ya, istiyor, aşkta serüven!..

Gözleri yıldızlarda kalmış, parıldayan hayattır,
Vücudu can öldürür, gönül viran, gülüş hüzün,
Vefasız, gamzesi göz doldurur, etrafımı göremem,
Susadıkça, pencere önü hayalle, başlar gündüzün!..

Geldi geçti ömrüm, zamanda aşkı benim ezberim,
Beni candan usandırsa, arkasındadır ayak sesim,
Hatırlar bir gün, bir ara, canımı nasıl acıttığını,
Uykulara varmış olsam da, silinmez içte resim!..

Hayatı bölüşürken güleçtik, hiç zehir kusmazdı,
Gürül gürül yanan ocak, aniden kopkoyu tüttü,
Paldır küldür kaçar mıydı böyle, arada aşk vardı,
Hey gidi yandığımın dünyası, koptu gümbürtü!..

Bildiğim gibi değilmiş aşk, düşme ne bilmezdik,
Ayrı düştü, derdim artar, gönül hiç hoş değil,
Bu fani dünyada hangi günaha tövbe edeyim,
Her muradın sonu ayrılık mı, gönül hoş değil!..

Her şey, hiç bir şey olmamış gibi mi olacaktı,
Arzularım kapı önünde, öpüşü bir dilek gibi,
Sevdamızı gömmesine ağıt, isyanım zelzelede,
Nefesi içimi alt-üst ediyor, dertli türküler gibi!..

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.