İnsan Eskisi (Velhasılı Kelam)Ritimsiz bir tınıdan kopup savrulmuş figanlardan Payıma sen çalındı yalnızlığın gaybana dergahından Titreten bir ayrılığın ruha açtığı keskin ayazlardan Ben kavruldum, sen olup savruldum yitikçe umutlardan Baktım sonra, boşlukta avare salınan insan eskisi guruhlardan Kendimi aradım kaybolmuşça, savruk bir sonbahardan Buydu hepsi bu kadardım ben, sensizliğin zifirinden arta kalan 🍁🍁🍁🍁🍁 10.05.2019 |
Şiirde uzunca detaylı anlatm ve açıklamalar çok güzel taktim edilmiş…
Güzel hislerle yüklü gönlünüze sağlık...
..................................... Saygı ve selamlar..