BENMİŞİM
acımadın bana gittin sebepsiz
bir yetim gibiyim kaldım kimsesiz nasıl yaşarımki hayırsız sensiz bir başına yalnız kalan benmişim bahtım güler diye umut beslemiş hayalini dahi senle süslemiş geleceksin diye seni düşlemiş doğrular içinde yalan benmişim olmuyorsa bırak ne gelir elden bülbül medet umar dikenli gülden gözden ırak olan düşer gönülden yarın nazarında biten benmişim kırağı vurunca taze ekine kurutur dalını iner köküne gülmek olmuyorki sessiz sakine boşuna hayaller kuran benmişim derdi veren hüda dermanda vermiş sevdanın ilacı yürekte demiş kader mahkemesi idamı vermiş musalla taşında yatan benmişim dost kalemlerden Yüreklerde hüzün iki gözde yaş İki ayak üste nasıl durur baş Kimse demiyor da göz üstün de kaş Boşuna hayeller kuran benmişim. ……. İsmailoğlu Mustafa YILMAZ |