Adın sevdaydı amma...Adın sevda’dı Yüreğin ferman Adın gel diyordu Yüreğin aman. Adında baharlar gizli Yüreğinde hazanlı bir esinti Adında sevda mevsimi Yüreğinde hüzün yeli Adın öyle ılıktı ki Sanki bahar yağmuru Yüreğine giremedim sanki toprak çamuru. Gözlerinde adından bir ışıltı Işıl ışıl parlıyor Yüreğine inen insanı Karanlıkta cin çarpıyor. Adın sevda hemde en güzelinden Ve lakin o saflık kirleniyor yüreğinden Anladım ki yüreğin adına yakışmıyor Uzaklaştım senden anam ağlamıyor. |