2403
BAK YİNE BU GÜN

Bir kaç şiir ile yine kapıyı..
Aralamış üstat bak yine bu gün.
İpekli kumaşta bozup yapıyı...
Çara’lamış üstat bak yine bu gün.

İşi kavramadı bir ömür boyu…
Görse koşar hemen düğünü, toyu.
Öğrenmedi gitti sözde kiloyu…
Dara’lamış üstat bak yine bu gün.

Ne nacak, ne balta ne orak, keser...
Yazdığı sözcükler buz gibi meser.
Temasız ve ruhsuz yazdığı eser...
Karalamış üstat bak yine bu gün.

Küflenmiş sirkeyi bal sanır salak,
Dikeni tutacak dal sanır salak !
Cemkirmeyi güzel hal sanır salak...
Nara’lamış üstat bak yine bu gün.

Alınır şöyle ol deyince biri...
Dışarı fışkırır içinin kiri.
Sanatta mahirim deyip şiiri...
Paralamış üstat bak yine bu gün.

Bal sundum dese de kalaylı tasta...
Eseri okuyan kalıyor yasta.
Hoş edebiyatı ederek hasta...
Sara’lamış üstat bak yine bu gün.

Cumali eserin sırtlayıp gezin...
Yok hece, kafiye, uyak ve vezin.
Sıkıp dörtlükleri diyerek ezin...
Yaralamış üstat bak yine bu gün.

Çara: eski bez parçası.
Meser: soğuk.