Su sesinde yalnızlık
Karanlık bir gecenin içinde
Issız bir ormanın derinliklerinde Ay Güneşi öldüreli çok olmuş Bir dere toprağı yırtarcasına bağırıyor Yalnızlık şehri vuslata sarılırcasına kucaklıyor Sonrası duru bir kalp çarpıntısı İki mavi göz işte Umutlar ölüyor günahsız gecelerde doğan Günahkâr gündüzler de ölen Sevdanın binbir tanımı var derler ya hani Sahi bir tanesini söylediniz mi bir kadına Odam karanlığa gömülürken Gün doğarken yüzün gözüme düşer oldu Ve senden bana kalan hatıralar Sevda kadar güzel yalnızlık kadar çekiciydi. |