Eksiltilen Hayatın BelasınaEskitilen hayatın belasına Baş ağrısına nane limon sunuyorum Ruh fırtınası ilk dizginlerde Yorulan hayatın belasına Karışmıyorum izlemektir derdim Fark edilmeden yaşını aşmışım Kötü anman normal ad takıntısını Onları belaya sürgün ediyorum Belası hayatın sessizliğinde yan Tutkunu değilim hayatın Belaları seviyorum benden Eksilttikleri yarı buçuk olsa da Derinden inceden vede canını Yakan güneşlerle sıvıyorum En halsiz yerinden açık kapı Arıyorum Yok, hayatın belası karşılıyor beni Tutamadığım ne var ki Tutunmadığımdan başlamam gerek Eksiltilen hayatın yeniden doğuyor Son dirilen insan evladı olsam Kabul edilir miyim Direniş yok kabul edilmeyen ben olayım Kabul edilmeyen hayat olsun Eksiltilen hayatı belasına... Çelik çomak oynar hayatın son rüyası Eksiltilen hayatın belası. İbrahim KANDAMAR 24.09.2010 |
Bu güzel dizelerin usta kalemini Alkışlıyorum…
Şahane bir şiir…
........................................................................ Saygı ve selamlar..