YALNIZLIĞIN
Gözyaşı damlayınca kalpteki zikzaklara
Bir sancı doğuverdi yüreğinden, derinden Bir yıldız kayıverdi gözünden uzaklara Karanlıklar yarıldı birden, orta yerinden Boğazda yumru yumru düğümlendikçe gurbet Bendi yıkılmış sular gibi boğuyor nefret Dönüşümü unutmuş gece sabaha hasret Umutlar kör kuyuda eriyor kederinden Aldığı her nefeste canında yalnızlığın Damarında, ruhunda, kanında yalnızlığın En vefakâr dost gibi yanında yalnızlığın Seven kurtulamıyor yazılmış kaderinden Gönül aşk diyarının uslanmaz âsisiydi Bir ses yükseldi göğe, sabır taşı sesiydi Kesik kesik bir rüzgâr, umudun nefesiydi Yüreğim yenik döndü en son aşk seferinden İbrahim COŞAR |
Yüreğine emeğine sağlık
______________________________Selamlar