KIŞI NEDEN ÇAĞIRDIN ?Derin bir kuyudur sensizlik Suskunum Sesim yankılanır boşlukta Geçiyorum yaşam köprüsünden Ruhumda ayrılığın keskin dişleri Yıkadım yüzümü hüzün denizinde Boğuldu ne kadar hayal varsa Güçsüz şimdi zamanın ayakları Ve ben Olmadığım kadar durgunum Siyahtan bildiri yayınlıyor bulutlar Yürüyorum Mutluluğun yönü kayıp haritada Bahardı seninle her mevsim Kışı neden çağırdın? Sözlerin ayazında çatladı yüreğim Benim değil gibi bu beden Sanki öleceğim Yalvaç - 21 Ağustos 2019 |
Yoksa huzurlu bir ölü olmaya niyetlenmişken...
Gün devingen aşk zaten akla zarar elbette hüzün odaklı bir gölge geceyi umuda peşkeş çeken.
Delip geçen ruhu ve soğutan yüreği güzelliklerden derken yaşama sevincine ket vurmaya çalışan ve bizler hala aynı coşkuyla umut türküleri söylerken...
Dost şairimi tebrik ediyorum.
Selam ve saygılarımla.