YARALARIM GÜL SOYU
YARALARIM GÜL SOYU
Herşeyim; Bomboş, Boş bakıyorum, hayata. Mutsuzluk, Yakamı bırakmıyor. Mutluluk desen, Göğsümde uyumuyor. Aşkın; Benimle, ne zoru varki.? Neler oluyor, Anlamıyorum. Belirsizlikler, Kapımı çalıyor. Kim kimdir; Bilmiyorum, bilmiyorum..! Ahh; Bir bile bilsem, Ah, bir göre bilsem. Bir yandan; Hasretin, omuzumda. Bir yandan; Belirsizlikler, kapımda. Kafam, karma karışık...!! Gidin başımdan; Yorgunluğum, yorgunum Diye bilsem. Kovsam, Aşka yazık. Kovmasam, Bana yazık. Korkularım pranga; Bir kıra bilsem, Ahh, bir kıra bilsem. Duygularım firari; Bir, bula bilsem, Ah, bula bilsem. İsyanım çok; Kaygılarımı, Vura bilsem. Yaralarım gül soyu; Acılarım gün boyu, Bir sara bilsem. Kanım nasıl kaynıyor; İçim nasıl yanıyor, Bir inalansan, ah inansan. Bir başka olmuşum. .! Yüreğime; Sözüm geçmiyor, geçmiyor ki. Ah, geçe bilse. İtiraz etmedim ki; Yarım kalan öpüşüne, Belirli, belirsiz gelişine. Gelmesende; Duymasanda, İtiraz etmedim ki. Sensiz perişanım; Sensiz yoksulum, Dalaman dağınığım, Bir duya bilsen, ah duysan. Nasıl pişmanım, Nasıl pişmanım, anlatamam. Çok üzgünüm; Başımdan gidin, Gidin başımdan, diyişime Öyle, pişmanımki. ...! Şimdi; Herşeyim bomboş, Hayat boş, hayatım boş. Aşkın; Benimle, ne zoru var, Diyemiyorumki. Uykusuzluk, Gözlerimi ovuyor. Yaralarım gül soyu.. Mutluluk; Göğsümden gitti, gideli. Belirsizlikler; Artık, kapımı çalmıyor. Bilent ATALAY 19/08/2019 Bursa |