Hani bir zamanlar candık canandık
Ne bülbül ah eder, ne gül ağlardı
Dost dost’un yasına kara bağlardı
Dostluklar değişti hüzünler sardı
Üzüle,üzüle bu hale geldim

Hepmi garip çeker derdi cefayı ?
Yalan derim sürdüm dersem sefayı
Kimseler bilmiyor ahde vefayı
Dostlar yüzünüzden bir ömür boyu
Kırıla,kırıla bu hale geldim.

Ne yaptım ki size hergün yerildim ?
Çarmıhlara İsa gibi gerildim
Dilinizde öldüm öldüm dirildim
Durmadan kuyumu kazdınız benim
Cırıla,Cırıla bu hale geldim.

Savurdum umudu bıraktım yele
Gitmiyor kapımda bekliyor çile
Yıllardır yazarım ben bu dert ile
Dağlara mı çıksam çölemi düşsem
Kurula,kurula bu hale geldim

Arz ettim halimi deruni özden
Ben bıktım usandım bunca kem gözden
Hep yandı yüreğim yalancı sözden
Birazcık susunda huzur bulayım
Vurula,vurula bu hale geldim

M.Yavuz