İNSANLIK.
Bizler hep yaşarken öldük.
Dost olduk düşmana güldük. Doğru olduk bu güne geldik. Yaşamadık biz nerde insanlık. Saygı bizden küçüğe hürmet. Böyle yaşamaya laik bu millet. Hak yerini bulur bir gün elbet. Yaşam bu nerde insanlık. Ülkemde rüşvet girer araya. İhtiyacım yok köşke saraya. Sattılar dini pula paraya. Zenginler yedi nerde insanlık. Fehmi, Malını mülkünü yüzüne vurur. Fakirin sırtından geçinip durur. Olmaz onlarda şeref ve gurur. Emekçi ölmüş nerde insanlık. |