Kırık vazoda ömrüme hilekârım
Kırık vazoda ömrüme hilekârım
Çekildi gitti kırlangıçlar her mevsimin sonu Gönlümde ki vurguna intizarım Yağmurun arkasından yağıyor gözlerim dolu. Tanımıyorlar gölgede yitik adamı Son sarhoşun yolu da biter şişe dibinde Dudaklarım yudumladıkça hıncımı Öldürmek geldi içimde ki, son sarhoşu. Hayat aşk arasında uzlaşamadım, ıradım Aynalarda gözlerin, gözlerinde kendimi aradım Mısraların yıkandığı yerde yalnızlıklar kaldırımı Gündüzler kepenk kapattı, geceye firarım. Bu konaktan nice aşkından viran bakıp geçti Birçoğu oturmadan, sohbet etmeden kakıp gitti Hayallerim serabına düşüp, keskin bıçak misali kesip gitti Vuslatın yangınlarımı yaktı, küllerini bırakıp gitti. Kendime nice sorular sordum… Uzun zaman Cevapsızlığında içinde kıvranıp, cevap aradım Şimdi bana bıraktığın yorgun kırgın kalbim Çırpınsa güneş, çatlayan toprağında, saclarını taradım. Düşler her mevsimde güzeldir dedim Oysa ay güzelim..yıllar yılı göğsümde aşkını beledim Bunca çileyi hasretin rüzgarında eledim Gelmeyecektin de, ben seni neden bekledim.. |