Çehre Hazan (Firkat)
Dile damlayan gamlı hazandı sanki
İçimdeki zifiri boşlukları kamçılayan Adını dile dökemediğim bir çöküşle, durdu sanki zaman Aykırılıklar tımarhanesi oldu böylece, hayat denen feryat figan Durduramadım bir türlü, bu beni kemiren ruh çiyanlarını Yalnızlığın, kırılganlığın, ömre inen fısıltısını Acıya çalındı, her bir arsız kahkahadaki göz yaşım Tarife imkan kılınmadı, tende yangın ziyanlığımı Bir düşlemenin kararsız takıntısını Çeviremedim umuttan diyarlara Öyle bir yoksulluğa saldım ki rüyalarımı Geceleri yıldızları çalındı tüm hülyalarımın Kimse suçlu değildi bu çehre hazanda Tek suçlu, büyümeye avazınca direnen o masum çocuktu Şimdiyse, o masum çocuk kendi ruhunu elleriyle koparmakta Tüm alkışlar, bu ziyanlığımın tohumunu tende harlayanlara .:。✿*゚’゚・✿.。.: 06.12.2016 |