Meyveyi vermeyen dallar üzülsün,
Bir küçük gölgesiz yaprak ağlasın...

Yiğidi bağrına basmayı bilen,
Sırlarını döken toprak ağlasın...

Uğrunda can veren erlerde yoksa,
Gönder de sallanan bayrak ağlasın...

Erler koşup cephelere giderken,
Onlara su vermez ırmak ağlasın...

Yardım bekler iken gönül erleri,
Neme lazım diyen oymak ağlasın...

Sütleri bozulmuş, ruhu satılmış,
Sahanı örtmeyen kaymak ağlasın...

Salınıp salınıp avare gezen,
Gaziyi taşımaz kısrak ağlasın...

Hasretleri gök kubbeye gönderen,
Burçsuz kalelerde firak ağlasın...

Ustasını satmış yaban ellere,
Ekmeğine nankör çırak ağlasın,,,,

Gönül evlerinde mesafe uzun,
Yakını bilinmez ırak ağlasın...

Gelen yolculara bir gölge vermez,
Mihnetli ellerde durak ağlasın...

Darbelenmiş göğsü; yeşiller yoksa,
Ürünsüz ,çimensiz çorak ağlasın...

Mermisi tükenmiş asker elinde,;
Düşmana inmeyen orak ağlasın...

Yaylada sürüler kurtlara teslim,
Kuzulu koyunum, oğlak ağlasın...

Teslimi; bu vatan gözyaşı döker,
İmdadı olmayan çığlık ağlasın...

Musa DOĞRUER(Teslimi)
26 MART 2016