Sağ olsaydım konuşur muydum
Sağ olsaydım konuşur muydum
Söyler miydim ad-ı ahvalini Yakar mıydım dizginleri vücut Teninde zor gelen hayatın ta kendisi Yokuş misali koşturan aşktın sen Kim bilir belki de değişen bendim Duman koklamasamda nefes Hâlâ soluksuz hâlâ çocuklar Öksüzlükten şikayetçi parmak Yalayanlardan ballı börekli Dönemlere kuru soğana Muhtaçları ezenlerden Olamam asla Lakin zalimdir insanlık Zalimdir güneşin doğuşu tasarruflar Konuşulur ve ilk kıyımdır gündelik Hayat gölgelere kucak açanları Anlıyorum cana can verenlerin Son birkaç yudum göz damlası Kaldı o da bitik Aktı akacak derken bu yara Kapanmıyor oysa merhemi Eksiksizdi oysa iyileşmeyi kabul Etmişti hayatın kuruyan mendili Sağ olsaydın keşke konuşmak Adına konuşulmayanların adına Bir nefestin son bir nefes İbrahim KANDAMAR 30.08.2010 |
Sağ olsaydım konuşur muydum
Söyler miydim ad-ı ahvalini
Yakar mıydım dizginleri vücut
Teninde zor gelen hayatın ta kendisi
Yokuş misali koşturan aşktın sen
Kim bilir belki de değişen bendim
GÜZEL BİR ŞİİR OKUDUM. ŞAİRİMİ KUTLUYORUM.