EV HAPSİ
Ev hapsinde tutsak geçiyor ömür
Acılar içime sığmıyor artık Ölümüme ferman verilen emir Atılan taş cana değmiyor artık Verdiğim emeği savurdum yele Dik başımı mahçup ettiler ele Evlat sultan oldu anası köle Ak sütüne boyun eğmiyor artık Sürgün kampı oldu daracık odam Zehir zıkkım oldu çektiğim havam Mahşer günü yargı görecek davam Gözlerim çağlayıp yağmıyor artık Her gün biraz daha daraldı yerim Ecel hep ensemde kurumaz terim İmdadıma yetiş ey yüce pirim Zindandayım güneş doğmuyor artık Güleser YORULMAZ |