ZEMHERİ
Yaz, bitti bitmesine de
Yazdan sonra zemheri Kış geldi, şimdi ne olacak bu hal Serin soğuklar başladı, içimin aralıklarında Yüreğimde, titrek bir haz Kayıplarımın içinde, buz tutan bir kalp Ayazında döküldüm, bu satırlarımın kışında Sobalar, alev tutmuyor Kıvılcımlar, kor olmuyor yüreğimin soğuğundan Çıkasım kalmıyor, bedenimin üşüyecek korkusundan Damarlarım, buz tutmuş Kanım, pıhtılaşıyor adeta Donuyor ruhum yürüdükçe, parklara vardıkça Kayboluyorum kalabalıkta Isıtmıyor kalabalıklar Yalnızlık, kamçılıyor her yanımı Sağıma, soluma, önüme, arkama dönüyorum Yine, aynı buzluklar Soğuk ifadeler, her masalda Kar taneleri yavaştan iniyor, gökyüzünden Her tane gözüme, yüzüme dokunuyor Soğuk yumuşak İrkiliyorum, kendime geliyorum sonunda Yağmur yağıyor, seller akıyor, Kar çamurluyor sokaklarıma İnim inim inliyor caddeler, bu soğukta Çocuklar üşüyor, Üşümeleri bile, bir daha buz tutuyor bu kışta Yine zemheri, Yaz bitti, vaktini doldurarak Zaman soğuk, etraf buz, yüzler sibirya Diyorum ya! buralar soğuk, zemheri İnsanlar bile ısıtmıyor Bir zamanlar, işte bu zamanlar ısıtmıyor Yoksulları da yoksunları da ısıtmıyor, bu kar Kalpleri rehin almış, meydan okuyor aydınlığa Fatma SELÇUK |
Severek okunan çok güzel bir şiir olmuş…
Okuyanı etkileyici ve dokunaklı…
............................................ Saygı ve selamlar..