Ben şiir yazmam çocuğum
Ben şiir yazamam çocuğum...
Kafiyeler beni dinlemez Hayat felsefem öyle ağır ki Bir anda sayfalardan silinmez... Ben şiir okumam Şiirler benim çocuğum Tüm dertlerimi, manasını yitiren kelimelere yüklemekse ömür Sürgüne gittiğimi var say Çoçuğum... Ağırdır... yüküm Omuzlarım ondan düşük Kırmaktan,kırılmaktan korkmuşum Ondandır iki büklüm oluşum bakma yüzüme Yüzümde yeterince ayna kırığı var Bakma öyle saçlarıma Nice mevsimlerde yağardı kar.... Ah benim gönül takıntım biliyorum Ondan sana yanı şım.. Ondan sana susuşum. Şimdi güney enleminde bir ay Tül tül bulutlar Ve ben senin şiirini yazıyorum... Unutma Yeterince karanlığı sevemiyorum Bir özlem var içimde Düştükçe yollarımıza ay ışığı Dertlerime gün ışığı arıyorum... Sensin galiba gün ışığı... |
Okunan dizeler doyurucu güzel bir şiir oluşturmuş…
....................................... Selam ve saygılar..