yalancı
gittikçe uzaklaşıyordu gerçeklerden
zaman,sinsi bir düşmandı sanki her gün daha güzel yalanlar doğuran kendiliğinden... o,ıssızlaşırken kendi içine etrafı kalabalıklaştı ışığa doluşan pervaneler gibi günden güne... oysa ışık yanılta bilir bazen kamaştırır gözleri bazen de,yakar dokunanı kor ateş misali.. karanlığı soracak olursanız karanlık karanlıktır yani aslında gerçeğin ta kendisi adı içinde saklı.... emine rezzan sipahi |