Olsaydın
OLSAYDIN
Görkemini kaybeder yıldızlar görünmezdi Aydınlık ağır aksak kalmazdı sürünmezdi Ah meşhur yalnızlıklar, durmaz hemen kaçardı Klasik bir sabah da yine güneş açardı Sırt verirdim dağlara, düşmezdim denizlere Sırnaşmazdım karanlık ve uzun dehlizlere! Boğuşur muydu bu sis, buğu, kalırdı heves Yarınlar göz kırpar hep, hayret ederdi herkes Bulutlar yağmurları, bırakmazdı ansızın Şiirlere pürtelaş taşınır mıydı sızın? Geçer miydi mevsimler, sensiz eksik ve yarım Düşer miydi peşine telaşla ayaklarım! Mahcup bir edâ ile, içim böyle dolmazdı Gecenin renkleri bu kadar boğuk olmazdı Ah olsaydın... göçmezdi boşluğa hayâllerim Bir temmuz sıcağında üşümezdi ellerim! Temmuz/2018 F. Selçuk Soylu |
Elden ne gelir, şiirin iyilklerini yazmaktan başka...
Şiir çok hoş…
............................................... Saygı ve selamlar..