TÜKETTİN BENİ (558.)
Bir tuhaf nedense içim allak bullak düşüncelerim
Sevgi dolu bakışlarını özledim gel artık sevgili Tekrarı yok geçen günlerin gitme ne olur incitme beni Yıkılır hayallerim yok olur umutlarım tüketme benim Beni sensizliğe mahkum etme dayanmaz yüreğim İlham perimsin benim adına şiirler yazdığım Beni bıraktın sensiz bu sevda sensiz çok yersiz Tutsak ettin beni kendine ben artık olamam sensiz Ruhuma işledin tümüyle yaşayamaz bu can sensiz Gitme sevgili gitme her yer mateme büründü Bu sabah doğmadı güneş karanlığın yolu göründü Ay görünmedi hiç gece zifiri karanlık ürkütüyor Gelmedi seherde bülbüller büktü boynunu güller Seninle aşkımız bir garip roman unutulur mu yaşananlar Her günün her anın hatırası var yaşanan günler Yoruldum inan artık tükendim nerede kurduğumuz hayaller Yıktın gönül bağımı eyledin talan ben artık iflah olamam Ne gözlerimde fer kaldı ne dizlerimde derman Yeter artık yetsin ettiğin nazlar beni dertten derde koyanım Tükendi umutlarım senden bana kalan silinmeyen acılar Fatma Ayten Özgün |
Şiirinizi okudum beğendim ve yorum yaptım…
Siz de yorum yapar mısınız?..
Şiir yüce bir duygu...
....................................Saygı ve selamlar.