HAYRANIM SANA İSTANBUL
HAYRANIM SANA İSTANBUL
Rumeli sırtında boğaza karşı. Oturdum sahilde eski bir banka. Dalgalar köpürdü engin sularda. Kupürlü dantelden örtüler yaydı. Hayranım, güzellikler karşısında. Rumeli hisarın sırtıma aldım. Yedi tepesinde Orhan Veli’yi. Seyrederken seni anımsadım. Sevdasını ta özümde yaşadım. Işıltılarla bezenen kıyıları Gözlerimle yaladım, okşadım Uzatmıştı kollarını ışıklar. Karşıyla hazırdı el sıkışmaya. O günden bu güne tepeler artmış. Bayırları apartmanlar kaplamış. Yok edilmiş onca güzel ormanlar. İstanbul’um ağır yükler altında. Canına can kattılar viyadükler, Hızır olup yetiştiler köprüler. Ta! Ezelden tutkunum Marmara’ya. Güzelliğin meydan okuyor çağa. Surların, minarelerin kıyamda. Burçlarına yakışıyor bayrağım. Ay yıldızım gururla dalgalanmakta. Binlerce kez hayran oldum ben sana. 20.06 2019 NURSEL YEŞİLYURT |
Yüreğine kalemine sağlık
_______________________________Selamlar