Baba
Seninle yedi iklim sevdalar kuşanırım
Seninle uykularım seninle uyanırım Rüyalarda Micingirt dağları sanki ağlar Nerede senli mâzi köyler beynimde çağlar Şiirlere sığmaz ki o günler rüyâ baba Depreşti kederlerim düştüm hayhuya baba Sensin benim kandilim sen ışığım lambamsın Micingirt’in hafızı yorgun çınar babamsın Değirmen heybe tarla yetim sensiz kimsesiz Ne artık Hacı Hedis ne de Semih ne de biz Çaresizlik bendeki hasret sesi yaz ha yaz Sen varsın eski toprak sakalların bembeyaz Ya uğurlayan dostlar mezâr İnkaya baba Bulutlandı gözlerim döndüm sılâya baba Seherde âşk duyulur, öptüm şükrettim baba Aşk serptin fecirlere sen hep zikrettin baba Kuran sesi geliyor senle doluyum yine Metanetin dokunur vâktimin en yerine Sen bükülmez sadakat sıdkı hâl ile verdin Hakikatti hep çilen Hakkın rızası derdin Hakka yükselen duam gönlümde hep şadımsın Baharıma bereket sevincim feryadımsın Şükür burdasın varsın şükretmek benim payım Rahmet nasırlı elller tekrar tekrar öpeyim Ömer Ekinci Micingirt |
BABA EVİN ORTA DİREĞİDİR...
Şiir yüce bir duygu...
....................................Saygı ve selamlar.