BİR BAYRAM ŞİİRİ
Bir bayram şiiri yazmalı diyordu şair..
Bir bayram şiiri..
Ve sır düğümü,
Orada çözülmeliydi..
Duyulmalıydı Afrika’da ki aç karınların gurultuları..
Silinmeli idi Suriye’nin gözyaşları..
Bilinmeliydi artık Irakta ki hapishanelerde kadınların çığlıkları.
Arakan’da yananların hesabı sorulmalı.

Ya Filistin ?
Ah Filistin ümmetin yarası
Doğu Türkistan’a dualar yollanırken çözümler bulunmalı.
Yemende açlıktan ölen bir çocuğun gözyaşı olunmalıydı.
Daha adını sayamadığımız onca zulüm altında ki Müslümanın,
Çilesi dolmalıydı.

Kardeşliğe kement atan şuur yüreklerde dalgalanmalıydı..
Olmalı diyordu şair..
Bir yolu olmalı..
Yüreklerdeki közü ateşe tutmalı..
O ateş tutuşmalı..
Sıcaklığı yüreklere dağılmalı..
Keskin bakışları gerekirse taşa vurmalı..
Taş delinmeli içinden sular akmalı..
Sularda yetişen çiçeklerin kokusuyla kainat kokmalı..
Kalemim kırılsın diyordu şair
Bir mazlumun göz yaşına dokunamadıysam
Kalemim yansın bir mazlumun sesi olamadıysam
Yok muydu şahlanan bir yürek
Yok muydu ümmette bir nebze cesaret
Yetmedi mi bu esaret
Yok muydu davayı omuzlayacak tek bir bilek
Artık çıkmalıydı diyordu şair..

Çıkmalı..
Bayramlarda
Ümmetin sancağını dalgalandıracak
Bir yiğit olmalıydı diyordu şair, bir yiğit bulunmalı!
Ve sonra ümmetçe gerçekten bayram yapmalıydı
Mümin kardeşlerimizin acı çekmediğini bilerek
Ümmetçe, birlikçe, kardeşçe bayram yapmalı diyordu şair !..
Nurhayat Şuara Şenbalkan