Eyvâh!Efkâra medet çalıp vurdum teline sazın Yitirdim gençliğimi, bir heder oldu eyvâh! Ağına düştüm yazık, usandıran bir nazın Hasretine râm oldum; gözde fer soldu eyvâh! * Kaç geceye müptelâ dertli hicrânı saydım Sorma ki ahvâlimi, tatlı canımdan caydım Bir tazeyi bahardım, gökte güneş hem ay’dım Aktı sel gibi vakit, zamanım doldu eyvâh! * O gözlerin ruhuma bir su gibi serindi Bigâne gör ki canân, kalbim senin yerindi Lüledendi saçların, sevda bende derindi Gönlüme yuva kurdu, hasret bir yol’du eyvâh! * Mecnun’a kalmayan ah! Şu âlemi neyleyim Gel otur başucuma sen dinle ben söyleyim Geçti bu dem ervâhım, seni nasıl dileyim (?) İdrâk etmezem, aklım; sende kayboldu eyvâh! ......... Ali Urgan |
hiç birşey anlatamaz
insanlar vardır bir satıra dünyayı sığdırır.
Mükemmel,ancak bu kadar güzel ,
bu kadar sıcak ,
bu kadar içten kelimelerle anlatılabilir.
kardeşim.şiirini alkişliyorum.ktluyorum
...