MART SONUYDU
MART SONUYDU
Sanki; Gök delindi Tufan koptu, Devrilen, devrilmiş Savrulan, savrulmuştu. Sanıldı ki; Bütün sevdaları, Yağmur aldı götürdü. Güneş; Yukarıdan, baka kaldı. Belli ki; Tarla fareleri, Kökleri söktü. Kim bilir...! Toprak ana, Kabullenmedi. Özgür kuşlar; Kanat gerdiler, Sele vermediler, Sevdaları. Çobanı görmedim; Kavalı, ağaca asılıydı. Sürü; Çobana ağlıyordu. Kavalını, Rüzgar üflüyordu. Gökkuşağı; Olup bitene, Renk soluyordu. Deli dolu Yağmur; Çobanın sevdasınıda, Söküyordu. Gökkuşağı; Sürüklenen sevdalara, Selam duruyordu. Biliyordu; Martın sonu, Bahardı. Bilent Atalay 02/06/2019 Bursa |
Şiirin; yazılışı mükemmel, geçişler mükemmel, akışı mükemmel...
...........................................Saygı ve selamlar..