ON İKİDEN (522.)
Yavaş yavaş kayboluyor ufukta güneş
Yağmur çiselemeye başladı birden Serinledi hava puslu ve nemli Bir günüm daha bitti bu gün sensiz Islandı yerler toprağın kokusu yayıldı İçime çektim nasıl da ferahlattı içimi Seni düşündüm o an neredeydin kim bilir Nedense peşimi bırakmadı izlerin Kasamda nafile yakamı bırakmıyor kader Kal desem de kalamazsın bilirim Anladım ki gitmekti senin niyetin Zorla güzellik olmaz derler bilirim Her şey vefasız takvimlerde yalancı Ne söz vermiştik birbirimize Ölümüne sevecektik birbirimizi Tam on ikiden vurdun vurdun beni Fatma Ayten Özgün |