Kurbanım Dört
Kurbanım Dört
Başımda dönüyor bir deli sevda Aklımı başımdan aldı kurbanım Ne elimi tutar ne eder veda Beni yerden yere çaldı kurbanım Yerle yeksan oldum elim tutmadı Yalvardım yakardim gücüm yetmedi Irad olup şu başımdan gitmedi İmansız ömrümü yoldu kurbanım Uğrunda dert ile arkadaş oldum Gün ve gün açıyla husrana daldım Ben sevdadan yana payımı aldım Gözlerime kan yaş doldu kurbanım Ya bu nasıl sevda bu nasıl bi yar Beni benden etti kendi bahtiyar Şeyda bülbül gibi çektim ahu zar Feryadım figanım oldu kurbanım Sesledim sesledim dönmedi geri Kesildi sonunda dilimin feri Ölüyor icimde sevdanın yeri Kesti solyanımı böldü kurbanım Yollarına duram dedim olmadı Silah alıp kuram dedim olmadı Kurşun saçıp vuram dedim olmadı Hesabım mahşere kaldı kurbanım Aşkın odu kaldı yanar içimde Her gün alav alır harlı biçimde Meçnun gezer oldum kullar içinde Şahin’i yaşarken öldü kurbanım Hatice Şahin |