HASRETYandım bugünlerime, Yasım indi ciğerlerime, Seneler yüreğimi bıçak çizercesine. Bir başımla kaldım yanmış gönlümle, Nefesimi üflüyorum hasrete. Ağlarım hep, yokluğun benliğimde. İsmin gönlümde, dilimde. Buluşuruz belki, yaprak dökümünde. O zaman doyarız, birbirimize hasretle. Nefesimi alıp veriyorum gelmek bilmeyen özleme… Elif Göncü 16.062008 MUĞLA |