ÇOK GEÇ KALIRLAR
Biz ne söylersek
İnsanlık diliyle söyleriz.
Seni seviyorum diyebilmeyi
Her dilde dilimizle söyleriz.

Bildiğimiz dilde uğurlar olsun
deriz ayrılığa.
Aynı dilde hasretle
gözyaşı dökeriz sonsuzluğa.

Açılınca kapılar sehere.
Ordan bakarız geleceğe.
Vedalaşmadan gidenleri.
Söylemeyiz kimseye.
Hasreti yavaş yavaş girer içimize.

Hasretler tutuşur beklemeler.
Bazen açığa vurur
İnsanın umutları.
Sevgiyle sunulan anıları.
Yarınlara bırakılmamalı.
Bu güne ait olan sevdaları.

Acı gelir yarınlara bırakılan.
Sonra ağır olur gözde dökülen.
Duygular boğulur her bir nefeste.
Bilinmeyen zamanlara gider.
Nasıl unutulur hangi formilde.
Yada hangi anlaşılmayan heveste.

Yeni adımlar atılır şafaklara.
Gece bölünürken ortada.
Güneşi beklersin yeni ufuklarda.
Nafile beklenen hiç olmaz.
Ne gülbahçesinde
Nede kerpiç damların içinde.
Gönül yanar
Yürekte acılar.
Göz yaşlarından sesiz sesiz akar..

Seyid Oğlu der senindir bu topraklar.
Gökte yağar yağmurlar.
Bu güzel derde istenmez dermanlar.
Sevda hazındadır bütün acılar.
Son nefesi kayada yankılar.
O yankıyı hiç duymayanlar
Yetişmek için çok geç kalırlar.
14 Mayıs 2019 Berlin Ali Koçak