★MÜLTECİYİM★
çocukluğumu özlüyorum hatta unutttuğum
çocukluğumu hayat beni öyle üzdü öyle yorduki bazen kendimi unutuyorum ne yağmur yağdığında toprağın kokusunu nede gök kuşağının renklerini hatırlıyorum soğuk bir ülkenin mültecisi gibi kalbim ne güneş ışıtabiliyor nede ateş yakıyor aslında korkuyorum yitik duygularımdan sevgiliye olan sevdamdan korkuyorum özlemim büyük aslında ama kendimden korkuyorum ne zaman nasıl mülteci oldum bilmiyorum ne arıyorum kimi arıyorum aradığım yerde sevda varmı umut varmı yarınlara bilmiyorum |