Kifayetsizce soyunmuş bende, sana yüklediğim anlamlar
Bir tebessüm çukuruna sığınmış, yüreğimdeki küçücük umutlar
Nedense seni yazmaya gücü yetmiyor dizelerimin
Sensizliğin korkusuyla, satırlarım aşk için kanıyor her gün
Seni ifade edebilecek kelimeler yok dilimde, satırlar dolusu bendeki seni yazayım
Kalbime düştüğünden beridir, tir tir titriyor zavallı ellerim
Tüm kalemler kırılıyor , bir " SEN "dahi yazamadan yıpranmış satırlara
Duygularım tüm anlamlarından sıyrılıyor, sen düşünce akıl duvarlarına
Tutuklu kalışlarım oluyorsun, derin zindanlarında dimağımın
Var mısın bende, yok musun gecelerimde muamma
Umut musun kahır mısın gönlümde, sayfalar dolusu mecmua
Sensiz yitmesini istemediğim ömürde, ben hicranı sensizliğe yeğlemekte
Kahır mısın lütuf musun bana, anlamlar sende bir bir anlam yitirmekte
Sana dair yüklediğim umutlar, " BEN " i kanlı bıçaklı düşman bilmekte
Gözlerim, berduş bir aşka soyunurcasına yolunu yitirmekte
Ellerim sanki senin ellerinle bir varlık ifade etmekte
Sen yoksan, attığım adımlar bile aşkına müebbet yitip gitmekte
Sensiz kurulan cümlelerim, daha dildeyken yolunu kaybetmekte
Nefesim " SEN " diye inlemekte, kalbim " SEN " yolunda eriyip gitmekte
Ruhuma kahırdan koca koca duvarlar örülmekte
Yüklediğim anlamlar bende yitmekte

Ten " SEN ... SEN " diye, kelebek misali ışığına pervane
Göklere dahi sığmayan özlemim, sonsuzluk arzusu peşinde
Ey yar gönlüm sensizlikle can çekişmekte
Ben bende kendini kaybetmekte
Tüm anlamlar, karmaşalar senle aşkın zırhlarını giymekte
Kendimle savaşımdır artık, " BEN " sözüyle " SEN " kalabilmek
Ve yüklediğim tüm anlamları, bende sen olup yitirebilmek


02.11.2015